دائو یا سازمان مستقل غیرمتمرکز، نهادی است که بدون نیاز به یک رهبر واحد مدیریت می‌شود. در چنین سازمان و نهادی تمامی تصمیم‌گیری‌ها به‌صورت پایین‌به‌بالا گرفته می‌شود. جامعه‌ای که چنین نهادی را می‌سازند بر محوریت مجموعه‌ای از قوانین خاص تصمیم‌گیری‌ها را انجام می‌دهند و کلیه این نهاد نیز روی یک بلاکچین مدیریت و اداره می‌شود. این سازمان‌ها در واقع نهادهای بومی اینترنتی هستند و به‌صورت آنلاین فعالیت خود را انجام می‌دهند.
آشنایی با این سازمان‌ها در دنیای بلاکچین می‌تواند از اهمیت بالایی برخوردار باشد. در ادامه کمی بیشتر درباره دائو صحبت خواهیم کرد و نکات مهم و کاربردی را در این زمینه بیان خواهیم کرد.
آشنایی با سازمان مستقل غیرمتمرکز
دائو در واقع سازمانی غیرمتمرکز است که بدون یک رهبر واحد مدیریت شده و در آن دستورالعمل‌های مختلفی اجرا می‌شوند. این دستورالعمل‌ها به دستور یک شخص واحد اجرا نمی‌شوند؛ ولی طبق قوانین خاصی هستند. دستورالعمل‌ها و تصمیم‌گیری‌های این سازمان توسط گروه‌های مختلفی که در این سازمان فعالیت دارند مشخص می‌شود و شخص واحدی روی این موضوع تصمیم‌گیری واحد ندارد. این سازمان معمولا روی شبکه بلاکچین فعالیت خود را انجام می‌دهد.
یک نکته مهم درباره این سازمان‌ها این است که مدیریت سلسله‌مراتبی در آن وجود ندارد و این به آن معناست که هیچ شخصی به طور مستقیم زیر نظر شخص دیگر نیست. چنین سازمان‌هایی معمولا با اهداف مختلفی فعالیت خود را انجام می‌دهند. از جمله مهم‌ترین اهداف و کاربردهای چنین سازمانی می‌توان به سازمان‌های خیریه‌ای که حتما باید اعضا پرداخت‌ها را تایید کنند، فریلنسرهایی که به‌صورت قراردادی کار می‌کنند و شرکت‌های سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر اشاره کرد.
تاریخچه سازمان مستقل غیرمتمرکز
اولین باری که اصطلاح سازمان مستقل غیرمتمرکز مطرح شد در دهه 1990 بود که به‌منظور توصیف سیستم‌های چندعاملی اینترنت اشیا مورداستفاده قرار گرفتند. این مفهوم در واقع ایده‌ای از دائو امروزی را مطرح می‌کرد. در سال 2014 بود که بنیان‌گذار اتریوم این مفهوم را با معنای امروزی وارد دنیا کرد. بسیاری از افراد بر این باور هستند که بیت‌کوین اولین سازمانی بود که به‌صورت مستقل و غیرمتمرکز فعالیت خود را آغاز کرد؛ ولی زمانی که به قراردادهای هوشمند نگاه می‌کنیم می‌بینیم که اتریوم اولین ارزی بود که با مفهوم امروزی این تعریف را ارائه داد.
در ماه می سال 2016 بود که دائو با معنای امروزی در دنیای تکنولوژی مطرح شد. این شاید شناخته‌شده‌ترین تاریخچه‌ای است که از سازمان‌های مستقل و غیرمتمرکز وجود دارد.
نحوه کار یک دائو به چه شکل است؟
اگر بخواهیم تعریف دقیق و واحدی از نحوه کار سازمان مستقل غیرمتمرکز ارائه دهیم می‌توان گفت که در چنین سازمانی مجموعه‌ای از اعضا مدیریت و مالکیت توکن را برعهده دارند. قراردادهای هوشمند عضو اساسی چنین سازمان‌هایی به شمار می‌آیند. این قراردادها در واقع بخشی از کدها هستند که هر زمان که مجموعه‌ای از معیارها و دستورالعمل‌ها برآورده شوند به طور خودکار اجرا خواهند شد. امروزه چنین قراردادهایی روی انواع بلاک‌چین‌ها مستقر می‌شوند.
در واقع شاید برای شما جالب باشد که بدانید قراردادهای هوشمند قوانین و دستورالعمل‌های دائو را ایجاد می‌کنند. هر کسی که یک بخش از سهام این سازمان را برعهده داشته باشد حق نظردهی در تصمیم‌گیری‌های مختلف را خواهد داشت یا می‌تواند پیشنهاداتی را به سازمان ارائه دهد. حال یک پیشنهاد تنها زمانی در این سازمان تصویب می‌شود که اکثر سهام‌داران آن را تایید کنند.
نکته مهمی که درباره این سازمان‌ها وجود دارد این است که آنها کاملا مستقل و شفاف هستند. باتوجه‌به این‌که این سازمان‌ها روی بلاک‌چین‌ها پیاده‌سازی می‌شوند می‌توان بیشترین میزان شفافیت را از آنها انتظار داشت. از طرف دیگر هر شخصی که عضو این سازمان است مدیریت تراکنش‌های مالی یا سایر تراکنش‌های دیگر را خود برعهده خواهد داشت.
هدف از ایجاد سازمان مستقل غیرمتمرکز چیست؟
غیرمتمرکز بودن چنین سازمان‌هایی می‌تواند مزایای بسیار زیادی را داشته باشد و شفافیت بالایی را به وجود بیاورد. همین شفافیت بالا نیز اهداف بسیار زیادی را برای یک سازمان مستقل غیرمتمرکز به وجود می‌آورد. در چنین شبکه‌ای بیشترین نقش را کامپیوترها، شبکه‌ها و نودها ایفا می‌کنند. یکی از مهم‌ترین اهدافی که برای چنین سازمانی تعریف می‌شود این است که ارزهای دیجیتال از این سازمان‌ها به‌منظور دستیابی به سطوحی بالاتر از حریم شخصی و امنیت داده استفاده می‌کنند.
در واقع هدف اصلی از طراحی چنین سازمان‌هایی ارتقای نظارت روی سیستم‌های مدیریتی و مدیریت یک نهاد به‌صورت اشتراکی است. نباید فراموش کرد که کلید یک سازمان دائو در واقع فقدان قدرت مرکزی است که باعث می‌شود تا انحصارطلبی تا حد زیادی کاهش پیدا کند.
سازمان مستقل غیرمتمرکز چه مزایایی دارد؟
از جمله مهم‌ترین مزایای چنین سازمانی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– متمرکز نبودن: تصمیماتی که در این سازمان‌ها گرفته می‌شود توسط مجموعه‌ای از افراد گرفته می‌شود و کاملا با وجود قدرت مرکزی در تضاد است. در واقع این سازمان‌ها به‌جای تکیه بر اقدامات و تصمیمات یک فرد (مدیرعامل) بر روی طیف وسیع‌تری از کاربران تمرکز می‌کنند.
– مشارکت بیشتر: افراد درون چنین سازمانی مشارکت بیشتری در تصمیم‌گیری‌ها دارند. در واقع این افراد ممکن است در نگاه اول قدرت رای‌گیری و تصمیم‌گیری بالایی نداشته باشند؛ ولی یک سازمان مستقل غیرمتمرکز دارندگان توکن را تشویق می‌کند تا رای بدهند، توکن‌ها را بسوزانند یا این‌که به روشی از توکن‌های خود استفاده کنند.
– عمومیت و شفافیت: در چنین سازمانی رای‌ها از طریق بلاکچین داده می‌شود و برای عموم کاربران قابل‌مشاهده است. این امر باعث می‌شود تا رای دهندگان بیشتر روی رای خود فکر کنند؛ چراکه رای آنها توسط دیگران قابل‌مشاهده خواهد بود. همین عامل نیز باعث می‌شود تا اقدامات علیه کل سازمان تا حد زیادی کاهش پیدا کند.
– انجمن‌سازی: مفهوم دائو مردم را از سراسر جهان تشویق می‌کند تا به طور یکپارچه گرد هم آیند تا یک چشم‌انداز واحد را برای خود ایجاد کنند. این کار تنها با اتصال به اینترنت امکان‌پذیر خواهد بود و دارندگان توکن می‌توانند با سایر مالکان در هر کجای دنیا تعامل داشته باشند.
چه محدودیت‌ها و معایبی در این سازمان‌ها وجود دارد؟
با وجود این‌که دائو دارای مزایای بسیار زیادی است؛ ولی در کنار این مزایا معایبی نیز برای آن وجود دارد. این سیستم دارای محدودیت‌های خاصی خواهد بود که باید به این محدودیت‌ها دقت داشته باشید:
– سرعت: زمانی که یک شرکت توسط یک مدیرعامل مدیریت می‌شود ممکن است یک رای واحد خیلی سریع برای شرکت صادر شود؛ ولی زمانی که مجموعه‌ای از افراد قصد تصمیم‌گیری درباره موضوعی را دارند قطعا سرعت‌کاهش پیدا خواهد کرد تا یک تصمیم منسجم گرفته شود.
– عدم داشتن سطح تحصیلات مناسب: زمانی که یک مدیرعامل درباره موضوعات شرکت تصمیم‌گیری می‌کند این اطمینان وجود دارد که تحصیلات و سابقه لازم در آن زمینه را دارد؛ ولی زمانی که کاربران چنین سازمانی اقدام به تصمیم‌گیری بر اساس توکن‌های خود می‌کنند هیچ تضمینی وجود ندارد که آنها دانش و تجربه لازم را در این زمینه داشته باشند.
– ناکارآمدی: با وجود این‌که سازمان مستقل غیرمتمرکز دارای امنیت بسیار زیادی است؛ ولی همواره با خطر عمده ناکارآمدی مواجه است؛ چراکه تعداد زیادی از افراد باید بیاموزند که بتوانند با یکدیگر به‌صورت یکپارچه کار کنند. چنین عملیاتی تقریبا غیرممکن خواهد بود و همین عامل نیز گاهی اوقات ناکارآمدی‌هایی را به وجود می‌آورد.
دائو چه تاثیری روی سازمان‌های مختلف دارد؟
امروزه سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز در حال پیشرفت هستند و احتمالا در کوتاه‌مدت بیشترین تاثیر را در سازمان‌ها در زمینه جذب سرمایه برای اهداف خاص خواهند داشت. امروزه سرویس‌هایی مانند GoFundMe می‌توانند به افراد کمک کنند تا در مواردی که شایستگی لازم را دارند مشارکت داشته باشند. از طرف دیگر این سازمان‌ها می‌توانند به دیگران اجازه دهند که ابتکارات خود را در خصوص استراتژی‌هایی که با مقاصد آنها همسو هستند ارائه دهند.
یک سازمان مستقل غیرمتمرکز می‌تواند انواع جدیدی از سازمان‌های سرمایه‌گذاری را ارائه دهد که فرایند بازگرداندن وجوه را تا حد زیادی ساده‌تر می‌کند. در واقع این سازمان‌ها می‌توانند یک مدل غیرمتمرکز را ارائه دهند که امکان سرمایه‌گذاری در محیطی امن و شفاف را به بهترین شکل ممکن فراهم می‌کند.
سه مرحله اساسی برای ایجاد یک سازمان مستقل غیرمتمرکز
به‌طورکلی سه مرحله اساسی وجود دارد که با استفاده از آن می‌توان یک سازمان مستقل غیرمتمرکز را ایجاد کرد. این سه مرحله شامل موارد زیر می‌شوند:
– قرارداد هوشمند: در اولین قدم یک توسعه‌دهنده یا مجموعه‌ای از توسعه‌دهندگان باید قرارداد هوشمند مربوط به این سازمان را ایجاد کنند. دقت داشته باشید که قوانین تعیین شده توسط این قراردادها در واقع سیستم حاکمیت روی این سازمان را مدیریت می‌کنند. این به آن معناست که آنها باید قراردادها را به طور گسترده آزمایش کرده و اطمینان حاصل کنند که جزئیات مهم را نادیده نگرفته‌اند.
– تامین مالی: پس از ایجاد قراردادهای هوشمند زمان آن است که یک دائو برای دریافت بودجه مدنظر خود راهی را تعیین کند. در بیشتر اوقات ایجاد توکن‌ها برای جمع‌آوری سرمایه بهترین راه برای این سازمان‌ها به شمار می‌آید. این توکن‌ها به دارندگان آنها حق رای در خصوص مسائل مختلف سازمان را می‌دهد.
– مستقر کردن کدها: زمانی که همه چیز راه‌اندازی شد باید چنین سازمانی روی بلاکچین مستقر شود. دقیقا پس از این مرحله است که ذی‌نفعان می‌توانند در مورد آینده سازمان تصمیم‌گیری کنند. دقیقا از همین مرحله به بعد است که دیگر سازندگان چنین سازمانی (یعنی کسانی که قراردادهای هوشمند را نوشته‌اند) دیگر بیش از سایر سهام‌داران روی پروژه تاثیر نمی‌گذارند.
نمونه‌هایی از دائو یا سازمان مستقل غیرمتمرکز
اولین سازمانی که فعالیت خود را به این شکل آغاز کرد The DAO بود که در خصوص ایجاد یک سازمان غیرمتمرکز برای یک صندوق سرمایه‌گذاری با ریسک‌پذیری بالا بود. این سازمان موفق شد تا در مدت زمانی بسیار کوتاه مبلغی بالغ بر 150 میلیون دلار را جمع‌آوری کند. پس از هک‌شدن دائو بود که جامعه اتریوم برای بازپرداخت سرمایه‌گذاران تجمع کردند.
دومین سازمان مستقل غیرمتمرکز نیز ConstitutionDAO بود که موفق شد تا در یک هفته اول تقریبا 47 میلیون دلار را جمع‌آوری کند. این سازمان برای خرید نسخه اولیه قانون اساسی ایالات متحده آمریکا فعالیت خود را آغاز کرد. این سازمان پس از آنکه پیشنهاد حراج خود را از دست داد، به شرکت‌کنندگان در این طرح بازپرداختی منهای 100 دلار کارمزد پیشنهاد شد.
دقت داشته باشید که نمونه‌های دیگری از این سازمان‌ها نیز در دنیا وجود دارند که خیلی سریع موفق شده‌اند به درآمدهای بالا دست پیدا کرده و سرمایه زیادی را در همان روزهای نخست جمع‌آوری کنند.
آشنایی با برخی از انتقاداتی که به دائو وارد می‌شود
یکی از مهم‌ترین انتقاداتی که درباره سازمان مستقل غیرمتمرکز مطرح می‌شود این است که این سازمان‌ها به میزان بسیار زیادی در برابر خطاهای برنامه‌نویسی و حملات سایبری آسیب‌پذیر هستند. در واقع سرمایه‌گذارانی که قصد داشتند روی این سازمان‌ها سرمایه‌گذاری کنند نگران این بودند که سرمایه‌گذاری آنها در اثر حملات سایبری از بین برود. پس از آنکه یک نسخه از سازمان the dao که توسط اتریوم ساخته شده بود هک شد این نگرانی‌ها حتی چندبرابر شد. بااین‌حال امروزه سازمان‌هایی که فعالیت خود را به‌صورت مستقل و غیرمتمرکز دنبال می‌کنند معمولا از ابزارها و تکنولوژی‌های مختلفی برای تامین این امنیت استفاده می‌کنند. علاوه بر این باید توجه داشت که در سال‌های اخیر امنیت شبکه بلاکچین به میزان زیادی افزایش پیدا کرده است و همین عامل نیز باعث شده تا نگرانی‌های موجود در این زمینه تا حد زیادی کاهش پیدا کند.
سوالات متداول
در این بخش به برخی از سوالات رایج در خصوص سازمان مستقل غیرمتمرکز پاسخ خواهیم داد.
دائو چیست؟
دائو یک سازمان مستقل و غیرمتمرکز است که نوعی نهاد پایین‌به‌بالا به شمار می‌آید و کاربردی که اقدام به خرید توکن می‌کنند این اجازه را دارند که به‌عنوان بخشی از تیم مدیریتی در تصمیم‌گیری‌ها و رای‌گیری‌ها شرکت داشته باشند و نظر خود را از این طریق اعمال کنند.
هدف از دائو چیست؟
یک چنین سازمانی برای بهبود ساختار مدیریت سنتی شرکت‌ها در نظر گرفته شده است. در واقع این سازمان‌ها به‌جای تکیه بر یک فرد یا مجموعه کوچکی از افراد برای هدایت مسیر یک سازمان، قصد دارند تا به هر عضو از سازمان صدایی را اختصاص دهند که بتوانند نظر و رای خود را در خصوص تصمیم‌گیری‌های مختلف اعلام کنند.
سخن پایانی
سازمان مستقل غیرمتمرکز که به‌اختصار دائو نامیده می‌شود در واقع سازمانی است غیرمتمرکز که در آن یک فرد یا مجموعه‌ای از افراد مدیریت سازمان را برعهده ندارند. افرادی که قصد حضور در تیم مدیریت یا سرمایه‌گذاری روی نهاد را دارند می‌توانند اقدام به خرید توکن کنند. در ادامه افرادی که توکن را خریداری کرده‌اند می‌توانند در رای‌گیری‌های مختلف شرکت کرده و به‌این‌ترتیب در تصمیم‌گیری‌های نهایی نیز حضور داشته باشند.
دائو می‌تواند مشکلات و مزایای مخصوص به خود را به همراه داشته باشد. اگر شما هم علاقه‌مند هستید تا اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما از سایر بخش‌های سایت ما نیز دیدن کنید.
